Reisverslag 2

Omdat er 7 dagen geen internet in de omgeving is lees je onderstaand vanaf 1 juni t/m 7 juni.

Op 31 Meii werd ik door Pius opgehaald bij het hotel. Hij bracht mij naar zijn office op 5 min rijden. Hier werd alles kort doorgenomen voor de komende 7 dagen. Een slaapzak moest nog geregeld worden en hij kwam terug met een slaapzak type reedbuck 3S for women, je leest het goed, ik zal er niet minder om slapen. De rest van de dag op zijn Afrikaans doorbrengen, oftewel: langzaam.( polé ) s'Middags even naar het wisselkantoor geweest om dollars in Shillings om te ruilen. Daar heb ik 20 dollar gewisseld en kreeg 30000 lokale doekoe ofzo. Echt geteld heb ik niet, gewoon een snelle blik deze keer. De rest van de dag besteedde ik bij het zwembad. Ik telde 7 personen waarvan 3 locals en 4 niet locals...deze kon ik dan ook makkelijk herkennen :)

Op 1 Juni werd ik opgehaald door Bakari de gids. Verder ging er een kok mee en 3 dragers. Nadat alles was inepakt en de laatste boodschappen voor de komende 7 dagen werden gedaan gingen wij met de 4wheel drive naar Machame Gate. Dat was het startpunt van deze route. Met 5 andere klimmers liepen wij de eerste dag gestaag naar boven. ( Voor iedere klimmer gaan er 5 locals mee naar boven )
Aan het einde van de middag arriveren wij in Machame kamp op 3000 meter. 1200 meter zijn overbrugt. Onderweg lopen wij door het regenwoud. Soms worden wij ingehaald en soms wij de anderen weer. Het is echter geen race. Over een smalle kam lopen wij omhoog. Ik voel dat mijn lichaam het al snel zwaar heeft en mij hartslag is continue hoog. Ik verwachtte niet dat het zo zwaar zal zijn. De kok deed s'avonds zijn werk, ik at popcorn, vis en aardappels met wat groente. Rustig viel ik in slaap iin mijn tentje. ( Iedere dag rond 20.30 )

2 Juni:
In de morgen maakte ik kennis met Nina uit Noorwegen en David uit Engeland. Zij waren ook beiden alleen, maar reisden met een andere operator. Af en toe wisselden wij wat woorden met elkaar tijdens de komende 4 dagen. Zij hadden de verkorte route genomen. Dag 2 was nog steiler dan dag 1, dat beloofde al veel inspanning. Het ging naar Shira kamp op 3800 meter. Tijdens het naar boven gaan begin ik het al te merken dat de lucht ijler begint te worden. Ik moet genoodzaakt vaker pauze nemen. Tijdens de pauze geniet ik van de mooie uitzichten
Voor het eerst gebruik ik ook maar mij walking sticks om het wat aangenamer te maken voor mijn benen. Gelukkig lukt dat aardig. Rond 4 uur in de middag arriveren wij op het plateau neem mijn paracetamol tegen de hoofdpijn en geniet van een werkelijk fenomenaal uitzicht. Ik kijk tegen de Shira berg aan met een ondergaande zon. Velen kijken mee om vervolgens na het avondeten te gaan slapen. Er is dan ook echt niets te doen in het kamp.

3 Juni:
Na een slechte nachtrust maar wel een goed ontbijt te hebben genuttigd waren wij klaar om naar Lava tower te gaan op 4600 meter. ( Het ontbijt bestond iedere dag uit 3 sneetjes droog witbrood, ei, 2 worstjes en een soort brinta. Verder thee, aanmaak koffie en aanmaak melk. De laatste 2 waren smaakten mij niet dus 7 dagen thee en water. Langzaam gingen wij naar boven maar rond de 4300 meter brandde mijn longen behoorlijk. Langere pauze's dus. Toch lukte het om Lava tower te bereiken.( onderweg heb ik aardig wat staan vloeken ) Sta ik eenmaal stil dan gaat het gelijk weer goed met me. Het verschil tussen klimmen en stilstaan is enorm groot. De afdaling die volgt is lang, ongeveer 3 uur en dat gaat goed. Ik voel mij gelijk een stuk beter. Wij overnachten in Barranco kamp op ongeveer 3000 meter om te acclimatiseren. Dat doen wij morgen ook als wij ons verplaatsen naar Karanka kamp. Ook nadat ik ben aangekomen in het kamp weer een paracetamol tegen hoofdpijn. De kok deed zijn werk en de pannenkoeken met de komkommersoep gingen dan ook helemaal op.

4 Juni
Na het ontbijt gelijk de breakfast wall op. Deze is ongeveer 200 meter hoog en het is echt klimmen. 2 keer gaat het over een smalle riggel van ongeveer 30-40 cm. Er wordt geadviseerd om de je lichaam tegen de rotsen aan te drukken. Zigzaggend kom ik na ongeveer 2 uur boven waar van het uizticht wordt genoten. Ondertussen merk ik dat al mijn kleding erg vies begint te worden en dat ik bepaalde lichaamsgeuren met mij meedraag. 2 Keer daags krijg ik een teiltje met warm water om jezelf even op te frissen. Ook de tent wordt vies binnen want je neemt zand en modder mee naar binnen. Al het water komt overigens uit de vele stroompjes die worden gepasseerd. Onderweg heeft het gehageld en geregend. Bakari en ik hebben noodgedwongen moeten cshuilen onder een rots. Het uitzicht was prachtig maar comfort 0. Deze dag gaat gaat mij goed af en arriveren wij vroeg in de middag in het volgende kamp De rest van de dag is ter vrije besteding. De kok maakte ditmaal spaghetti en tomatensoep. Ik merke dat ik wat meer moeite had met eten. Overigens is dat vrij normaal op hoogte. De komende 2 dagen moest ik mijzelf dan ook dwingen om te eten. Het is een mentale kwestie. Met veel thee erbij lukte het wel. Ook deze avond op tijd in de tent en het was voor het eerste echt koud s'nachts. Met 3 lagen kleding in de slaapzak maakte ik het aangenaam.

5 Juni
Vandaag naar Barafu 4600 meter. Met dezelfde rituelen als de afgelopen dagen met het ontwaken tot vertrek beginnen wij onze dag. Onderweg hoor ik zowaar Nederlands. Het zijn 4 kerels van ik schat ongeveer dezelfde leeftijd als ik waarvan 1 wat ouder. Ik meng mij in het gesprek. Waarover het ging weet ik niet meer, maar kortstondig werd er goed gelachen. Van oorsprong waren zij met z'n 5en. 1 Van hen heeft hoogteziekte gekregen en is gaan afdalen. Ik merk gaandeweg dat concentreren erg moeilijk is omdat je zo met jezelf bezig bent. Daarom weet ik niet meer waar vele gespreksstof over ging, maar veel schreef ik dan ook op. Afgesproken met de Nederlanders om elkaar boven te zien. Rond 3 uur in de middag komen we in Barafu aan. Aan het egin van de dag nam ik voor het eerst mijn Diamox in. Echter moest ik hiervan zoveel plassen dat ik er niet tegenop kon drinken. 2 Paracetamolletjes deden hun werk in het kamp en het vochttekort vulde ik aan met veel thee. Na het avondeten rond 17:00 uur merkte ik dat het niet best was buiten. Ik deed de rits open van de tent en ja hoor een totale white out! Niet gedacht dat ik dit zou meemaken. Hooguit 10 meter zicht. De gids kwam nog even langs zoals iedere avond om de komende nacht te bespreken. Het was namelijk summit night. De uitrusting is goed en na overleg heeft de gids besloten dat wij om half 12 s'avonds vertrekken. Bij vertrek had ik 6 lagen kleding aan, 3 lagen onder mijn middel en 2 paar sokken. Ik schat dat ongeveer 35 klimmers en dus ook 35 gidsen naar boven zijn gegaan gezien het aantal lampjes wat ik heb ingeschat. Gestaag lopen wij naar steil omhoog. De eerste 3 uur gaat het redelijk maar hierna begin ik af te zien. Ik moet een ritme zien te vinden en dat lukt. 2 Keer inademen en bij het uitademen 2 passen zetten. Onderweg haken klimmers af en zie ik klimmers overgeven. Bij mij blijft het met hoofdpijn en duizeligheid, deze zorgt ervoor dat ik regelmatig moeite heb met mijn balans. Ik merk dat de hoogte vreemde dingen doet met mijn lichaam en geest. Ik ervaar dat alles in slomo lijkt te gaan. Mijn oogleden zijn topzwaar en lichaam wilt gewoon niet meer. Onderweg wil je elkaar aanmoedigen maar soms is zwijgen beter, het kost eenvoudigweg teveel energie. Uiteindelijk bereik ik om 7.01 te top Uhuru peak na bijna 8 uur te hebben geklommen. Het is bijna daglicht en het is stervenskoud met een snijdendel wind. Wat een ongelooflijk gevoel om hier boven te zijn en ik schreeuw het uit. Al snel besef ik dat ik aan het bereiken van de top meer gevoelswaarde hecht dan aan het schooldiploma. Van de endere 4 Nederalnders hebben er 3 de top ook gehaald.

Wat als 10 maanden geleden begon als een idee volgde het voorbereiden. Een goede conditie, goed materiaal en het vinden van de juiste motivatie zorgde ervoor dat ik dit kon bereiken. Wat geluk heb je nodig maar het afdwingen kan je zelf in de hand houden. De afgelopen 7 dagen waren absoluut van een buitencategorie in mentaal en fysiek opzicht. Het enige wat ik heb gemist was het gezin verder niets. Ik kwam niets tekort daarboven maar had alles om de top te halen.

Bas